ALLÂH-U TE’ÂLÂ’NIN İSİMLERİNDEN ŞİFÂ İÇİN OKUNACAKLAR

ALLÂH-U TE’ÂLÂ’NIN İSİMLERİNDEN ŞİFÂ İÇİN OKUNACAKLAR

1. Yedi Fâtiha okunduktan sonra (422) dörtyüz yirmi iki kere:
“يَا شَافِي”
“Ya Şafi ” ism-i şerîfi okunur, ardından da:
“اللَّهُمَّ اشْفِ أَنتَ الشَّافي لَا شِفَاءَ إِلَّا شِفَاؤُكَ، اللَّهُمَّ اشْفِنِي شِفَاءً لَا يُغَادِرُ سَقَمًا وَ لَا أَلَمًا.”
Allâhümmeşfi enteşşâfî lâ şifâe illâ şifâük. Allâhümme şifâen lâ yuğâdiru seqamen ve lâ elemâ. ame.»

“Ey Allâh! Şifâ ver, şifâ veren ancak Sensin, Senin şifândan başka hiçbir şifâ yoktur. Ey Allâh! Bana öyle bir şifâ ile şifâ ver ki, hiçbir hastalık ve hiçbir acı bırakmasın!” duâsını okunur.
İmâm-ı Bûnî (rahimehullâh) bunu cüzzamlı bir hastaya öğretti, o hasta bunu onbeş gün devâm ederek tıpta çâresi olmayan o illetten kurtuldu. [Mâü’l-‘ayneyn, Nâ’tü’l-bidâyât, sh:163]

2. Herkim hasta olan bir kimsenin üzerine (122) yüz yirmi bir kere “يَا سَلَامْ” “Ya Selam” ism-i şerîfini okursa, Allâh-u Te’âlâ o hastaya şifâ ihsân eder. [Mâü’l-‘ayneyn, Fâtiku’r-ratk, sh:320]

3. Yüz altmış kere “يَا لَطِيفْ” ” Ya Latif ” ism-i şerîfi okunup, ardından:
﴿اَلَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ • وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ • وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ • وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ • وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ • رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ • وَاجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ • وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ﴾

Ellezi halakani fe huve yehdin.Vellezi huve yut’ımuni ve yeskin.Ve iza maridtu fe huve yeşfin.
Vellezi yumituni summe yuhyin.Vellezi atmeu en yagfira li hatieti yevmed din
Rabbi heb li hukmen ve elhıkni bis salihin.Vec’al li lisane sıdkın fil ahırin.
Vec’alni min veraseti cennetin naim.

“Beni yaratan ve yol gösteren O’dur.” “O’dur beni yediren ve içiren.””Hastalandığım zaman, O’dur bana şifa veren.” “Beni öldürecek ve tekrar diriltecek olan O’dur.””Ve din günü hatamı bağışlayacağını umduğum O’dur.”.”Rabb’im bana karşılıksız hüküm ver ve beni salihlerin arasına dahil et.””Ve sonrakiler arasında güzel bir ün ile anılmamı nasip et.””Ve beni nimeti bol Cennet’in mirasçılarından kıl.”
(Şu’arâ Sûresi 78-85) âyet-i kerîmeleri şifâ için okunur. [Yûsuf ibni İbrâhim Kazâü’l-hâcât ve teysîru’l-mühimmât:32]

4. İdrîs (aleyhisselâm)a bildirilen Esmâ-i İdrîsiyye’nin onikinci ism-i şerîfi olan:
“يَا بَارِئَ النُّفُوسِ بِلَا مِثَالٍ خَلَا مِنْ غَيْرِهِ.”

«YÂ BARÎ’ENNÜFUSİ BİLÂ MİSALİN HALÂ MİN GAYRİHİ . YA BARİU»
“Ey başkası tarafından daha önce geçmiş bir örneği bulunmayan bir sûretle canlara iyilik veren!” ism-i şerîfi okunur.
İmâm-ı Sühreverdî (rahimehullâh)ın beyânına göre hastalıklara mübtelâ olan kişi gece-gündüz bu ismi çokça okursa bütün hastalıklardan iyileşir. Bu ismi okumaya devâm edene makbûliyet ve yüce mertebe verilir, kendisinden gam ve keder uzaklaşır, rızık ve bereket başından aşağı akıtılır. [Şihâbüddin es-Sühreverdî, Şerhü’l-Esmâi’l-erba’în Süleymâniye kütüphanesi, Ayasofya, kayıt no:3358, varak:144]

Kaynak : Alıntı